Eleonora heeft pas op haar dertigste haar autisme diagnose gekregen. Hierdoor heeft ze zich heel lang onzichtbaar en onbegrepen gevoeld.
Via deze gedichten neemt ze je mee langs een jeugd gevuld met selectief mutisme en anders zijn.
Vol verdriet en met af en toe een vrolijke noot.
Met als boodschap om nooit op te geven! Eleonora got diagnosed with autism at thirty. Which means that she felt invisible and misunderstood for a long time.
Through...
Related Subjects
Poetry